Tamam kadın git hadi...
Bana yazmadığın o mektupları ve hissetmediğin duyguları bağışla yetimlere...
En azından anasız babasız aşklar sevinsin benim yerime...
Giderken o aldığın ceketi de götür valizinde, sığmaz deme yalnızlıkları bırak ceketimi al ve git...
Bakma yüzüme tebessümler asıldı göz bebeklerimde ve kalbim intihar etti solundan düşerek...
Şimdi bekleyelim akrebi...
Onunda yelkovanı sokma zamanı geldi...
Sen durma git...
Zaman dursun günler olduğu gibi kalsın...
Ama söz ver bana yıllar sonra karşılaşalım filmlerde ki gibi...
Kalabalık sokağın tam ortasında...
Senin kolunda sevdiğin benim kolumda yalnızlığım...
Bana bakarak gülümse...
Ve...
Küçük bir tebessümle de ki;
-Benden sonra yalnızlıkların ve acıların çok yakışmış koluna...
-Kan damlamış gömleğinin soluna...
-Yoksa sevgini sığdıracak bir kalp bulamadın mı daha...
Bende cevap vereyim sana;
-Senden sonra bıraktığın yalnızlıklar baktı bana...
- Aldırma gözlerimin yaşına acılarım sevmemeyi de öğretti senden sonra...
-Tam kafama sıkıyordum ki sensizliği, o bıraktığın yetim hayaller geldi yardıma...
- Yaşlandım be kadın senden sonra...
-Ama şimdi düşünüyorum da senle iken ölüme inanmazdım hiç ölmeyecekmiş gibi severdim seni...
- Daha sonra O olmayan aşkın gösterdi gerçekleri...
- Bak şimdi yüzüme yaşlandım tek başıma yürüyemez oldum...
-Yüzümde ki her kırışık da bin ah işitiyor kulakların...
- Gözlerimde ki her damla yaşta bir intihar yazılıyor beyaz kağıtlara...
-Aslında sorun ölmek değil bayan...
-Seni sevdiğimi sanarak ve zaman yaramı iyileştirir diye inanarak geçirdim yılları...
- Sonunda sustum...
- En büyük AşKın insanın solunda değilde...
- O sen gittikten sonra duran zamanda buldum...
Kayıt Tarihi : 9.12.2011 18:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!