Tamam Dedik Şiiri - Turgay Bozkuş

Boş bir kovan,
Çıkmaz bir sokak,
Sere serpe bir insan,
İşte, kedi miyavlaması da tamam.

Sicim gibi bir yağmur,
Yanıp sönen sokak lambaları,
Gözlerinde yağmur dolu bir insan,
İşte, ambulans sireni de tamam.

Elli metre sürüklenmiş kan,
Az ileride boş bir cüzdan,
Şaşkınlık yüzünü kızartmış bir bayan,
İşte, aval aval bakan kabalıkta tamam.

Ellerden akıyor bir yağ, bir de bal,
Kabarık yabancı banka hesabı,
Ensesi tosun gibi bir insan,
İşte, eksik olmayan kahkaha da tamam.

Bir ayakta şark, bir ayakta garp,
Kara gözlükler her daim gözlerde,
Gecelerin aydınlattığı bir insan,
İşte, patlayan tabancalar da tamam.

Ruhunu pamuk parçasına satan kalem,
Pamuk helvasının kandıramadığı çocuk,
Çanta çanta pamuk desteler taşıyan insan,
İşte, kaf dağına çıkmış burun da tamam.

Sapı samana karıştırmadınsa,
Bulanık derede balık aramadınsa,
Kuru fasulyenin yanına kuru soğanı da kırdınsa,
Hanım, çayı demledin mi?
Hanım der ki, tamam bey tamam.