Gökyüzünün mavisinde, asılı kaldı bir martının sesi.
İnmeye meylederken, gemi güvertesine, kesiliverdi nefesi.
Alt tarafı havaya atılan, bir lokma simidi yemekti istediği.
Düştü umudun peşine, kanat çırpıntısında takati kesildi.
Boğaz da ki gemi güvertesinin, mendireğine son anda yetişti.
Biraz dinleneyim, boğazda sefa süreyim deyip, yele verdi kendini.
Az gitti, uz gitti, daldı rüya âlemine, boğazın öte tarafa geçti.
Bir baktı ki rüya bitti, kendisi boğaz sefasından ummana gitti.
Zevki sefa sürmek idi asıl maksadı, kendine ne eziyetler etti.
Maksattan öteye hizmet edince neden, çilesini çekecektir beden.
Bir feryada kalmayınca mecali, ey vaha düştü onca zavallı hali.
Kalktı yürek çırptı kanat, menzile varmanın cefası canına yetti.
Bir lokma simit yetecek idi amma, tamah zilletinin cezasını çekti
22.09.2017
İLHAN KESKİN
İlhan Keskin
Kayıt Tarihi : 30.9.2017 00:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)