Vakit bir akşamüstü,
Karşımda kız kulesi.
Gözüm dalar şehir kararır
Boynum bükülür.
Senin için sevgili,
Bir damla gözyaşım,
Şehrin ağırlığı kadar ağır
İçimde bir ses diyor:
Bağır…
Bağır…
Bağır…
Ve sonra, bir yıldız kayar.
Eminönü’n den Üsküdar’a.
Sevdam; cam kırığı avuçlarımda.
Damarlarımdan boşalırcasına.
Kanım,
Akar…
Akar…
Akar…
Ve ben; hiçbir şeymişim,
Sen ise, benim için her şey.
Bir alev düşürdün ki;
Yüreğim,
Yanar…
Yanar…
Yanar…
Madem aşk yalan değil.
Neden boşta kalır ellerim.
Sen; giderken ardından,
kan çanağı gözlerim.
Umutsuz,
Bakar…
Bakar…
Bakar…
Bu benim son yürek kanayışım.
Ve son çırpınışım.
Vakit artık çok geç.
Mutluluk ise uzak.
Yolunu kaybeden ayaklarım.
Ölüme,
Koşar...
Koşar...
Koşar...
Belki de tam zamanı.
Kayıt Tarihi : 13.4.2008 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
12 / 04 / 2008 Ist / Eminönü.
Saygilarimla..
tebrikle
TÜM YORUMLAR (35)