Tam Zamanı Şiiri - Kemal Eyüboğlu

ne yeriydi şimdi,ne de zamanı
nerden çıktı bu kar taneleri,
daha şimdi gülleri açtırmadık mı
dudaklarında?
daha yeni toplamadık mı seninle
buğday başaklarını,
ve birlikte boyamadık mı güneşi
dağınık saçlarında?

ne yeridir ne de zamanı
bırak gitsin kış muhabbetini
ve birlikte çizelim mutluluğun resmini...
yükle gitsin düşlerini kelebeğin kanatlarına
bırak konsun arılar kirpiklerine
bırak ki,bal toplasınlar petek petek
gözlerinin renginde...

ne yeridir artık,ne de zamanı
ne dünün ne de yarının...
şimdi,limon kokulu güz rüzgarlarının
zakkum çiçeklerini okşadığı andır.
ve şimdi,kollarında kurulu darağacında
ölümü tatmanın tam zamanıdır...