Gecenin el değmemiş
bakir saatlerinde
mahremiyetin sere serpe uzandığı
pencereleri kararmış bir şehrin kuytusunda
fırtına öncesi kan ter içinde kalmış bir sessizlik...
Yağmur damlaları kurşun gibi vuruyor cama
gökkubbe kahkaha attıkça
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta