Tam Takır Şiiri - Cafer Yılmaz

Ansızın kapımı çalan hırsız...
Buyurmazmıydınız?

Öyle gelmek için içeri
Gecenin karanlığını beklemene gerek yok.
Korkmana da gerek yok etraftan,
Etrafım yok benim...
Zil takarak da gelsen, kimse görmez seni.
Anahtarım üstünde, gir içeri...

Sana layık eşyalarım yok evimde
Sakın kusura bakma..!
Gördüğün gibi evim tam takır.
Fısıltılarım bile duvarlardan yansır.
Doğru ya!
Yalnızlığım var mesela alabileceğin.
Sırtındaki heybene koyup,
Taşıyabilecek misin?

Madem ki geldin böyle apansız,
Bir umutla girdin içeri.
Gücüme gider, boş çevirmek seni.
Gel otur önce...bir soluk al...
Belli ki çok uzak yoldan geldin.
Sonra bakarsın eşyalara, beğendiğin varsa
Hepsini sen al..!

Görüyorsun, eski bir televizyon,
Sigara yanıklarından delik deşik bir kanepe.
Bir de halı var;
İkinci el, uzun zamandır yıkanmamış.
Rengini soldurmuş zaman.
Duvarlarımda geçmişimden resimler...
Sahi ya!
Onları satsan kaç para eder?

Şu köşede yerde şiir defterim var.
Çok güzel olduklarını söylüyorlar.
Oysa yazdıklarım benim acılarım.
Ne zaman elime alsam o defteri
Göğsümden bıçak yemiş gibi kanarım.
Onu da al istersen, satarsın.
Ya da “bunları ben...” yazdım diye
Mahallede hava atarsın.
Ve sakın okumaya kalkma
İnan benden daha beter kanarsın...

Şimdi canın sıkıldı değil mi?
Niye buradayım diye soruyorsun kendine....
Oysa ne umutlarla çaldın kapımı,
Ne hayaller taşıdın beyninde...
Şimdi; “ buyur kapı...! ” desem,
Yürümek değil, inan koşarsın.

Otur...rahat ol...sana bir çay koyayım.
Yorgunluğunu alır belki, rahatlarsın...
Gerçi bir tane var çay bardağım,
Sana eşlik edemem...
İkinciyi almaya hiç olmadı ki sebebim....

Acele etme bu kadar gitmek için.
Bu gün kısmetinde ben varım.
Birde seni yıkan,
Tam takır odalarım...
İnan şimdi senden çok ben utandım...
Senin umduğun şeyleri de alacak
Sebebim olmadı ki benim.
Öyle ya; sen yükte hafif
Değerde ağır şeyleri beklerdin.
Yok işte gördüğün gibi tam takırım...
Bir tek yüreğim var ona benzer,
Onu da sen alırmıydın...?

28/04/2206