Tam Sevecekken... Şiiri - Osman Aykut Bulut

Öyle birden gitme.
Sakın.
Cesur değilim.
Korkarım sensiz gelecekten.
Oysa biliyorum.
Elimi bırakman yakın.
Aptal değilim.
Anlarım tam gidecekken.

Seçimler sunma bana.
Etme.
Eyleme.
Çocuk değilim.
Çocukken de tanımadın beni.
Bana başka olmam gerektiğini söyleme.
Kaçarım tam sevecekken.

Tersine çevirme dünyamı.
Sorgulama.
Peygamber değilim.
Her şeyin doğrusunu yapamam.
Lakin doğrudur yaptıklarım.
Benim doğrularımdır.
Doğrularımı yanlışa çevirme.
Uysal koyun değilim.
Direnirim tam uzlaşacakken.

Çok sevdiğini söyleme mesela.
Yalan.
Abartma duygularını.
Pek kurnaz değilim.
İnanırım.
Dönerim tam gidecekken.

Ortak bir gelecekten bahsetme.
Yapamam.
Beceremem hayale mantık katmayı.
Sadece el ele tutuşup, soğukta üşümekten bahsederim.
Bununla mutlu olurum.
Dem vuramam uzak gelecekten.

Kararımı sorma bana.
Bilmiyorum.
Seninle hayat hep böyle çoktan mı seçmeli?
Ya da böyle hayatı hiç seçmemeli mi?
Zeki değilim.
Dolduramam boşlukları.
Sen iyisi mi,
Sınıfta bırak beni…