Keşke bu kadar iri puntolu yazılarla
sayfa ortalarındaki dev gibi portrelerle vücut bulmuş
şu kallavi ölüm ilanlarını,
geride kalanlar
sadece kaybın verdiği pişmanlık ve üzüntüden dolayı
ve öte tarafa gidene
çapına uygun bir jest amaçlı vermeselerdi.
O koskoca, tam sayfa pişmanlıklar yerine
özbenliğe çıkılan yolculuğun
müjdesinin coşkusu resmedilseydi sayfalara.
Böylece metre-metre sayfalar boyu
gözyaşı, üzüntü ve pişmanlıkla anılacağına
'ölüm' dedikleri kendini buluş;
her yolculukla toplum
sayfa-sayfa
ilanlar boyunca yüce gerçeğe daha bir sevgiyle
inançla kucak açsaydı
gözlerini kapamasaydı...
Onca metrekarelerde sayfalara döşenmiş
safi gözyaşı ve pişmanlık için
milyarlar akacağına,
gövde gösterisine de kurban ederken maneviyatı;
çiçekler açsaydı metrekarelerce,
satırlarla gönüllere ışık saçılsaydı,
gafil gözler hergün biraz daha körleşmeseydi.
keşke...
(Ekim 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 19.10.2006 13:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!