Tam otuz iki yıl sonra

• 

  Güçlü Can

  Bugün öğleden önce birşey hatırladım. Çocukluğumda bir film, Türk sinemasıydı, izlemiştim. Filmdeki ana karakterler 30 yıl sonra kavuşmuşlar gibi bir filmdi, 30 yıl uzaktalarmış. Ben o zaman çocuktum ama o zaman o durum hoşuma gitmişti. Keşke ben de büyüyünce olarak o şekilde ,neyse cümlemi kurasım gelmedi. Eskiden yaptığım dua imiş meğer. Sonra bir an içime kurt düştü. 2²=4, 4 yıl sonra onu görmüştüm. Diplomamı almaya gittiğimde. Sonra 3²=9, üzerine 9 yıl geçince de onu gördüm. 4²=16, toplam 29 yapıyor. Bu 2² yıl öncesinde 1²=1 yıl boyunca onu zaten ara ara görürdüm. 1²+2²+3²+4²=30 yaptığını görünce hayret ettim ve moralim alt üst oldu. 16 yıl gözümde büyüdü. Allah'ım vazgeçtim, istemiyorum, öyle dua etmiyorum, vazgeçtim o duadan gibi şeyler söyledim. Ben yol arkadaşım filmindeki Şeref gibiyiz. Öyle derken ağlamış olabilirim, ama sonra yine mutlu oluyorum. Çok da uzun üzülmeyi sevmem.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)