Tam Ortasındayım Şiiri - Ayşegül Atmaca

nazi kampına gönderilen yahudiler gibi
kalabalık mutsuz ve şanssızım işte
isimsiz bir mezarım belkide
kimsenin gelipte gözyaşı dökmediği
öyle ama öyle çok yalnızım ki
hiçbir dünya alfabesi ifade edemez hislerimi
kalabalıkta yürürken annesini kaybetmiş bir çocuğum bazen
bütün gözlerde o aynı acıma duygusu
aynı ağlamaklı bakış
ve bütün devler üstüme üstüme geliyor ben hızla ilerlerken
nasıl olmuşsa tam ortasındayım hayatın
geriye bir ya da iki sayfası kalmış bir kitap
boş sayfaları yeniden açmaksa imkansız..