Tam onüç gece olmuştu uyumuyordum, bu da tam onüç gün boyunca yeryüzünün altından yürümüş olmama denk demekti.
Ve elbette bunlar içime geçmişti.
Çok sessiz durursam bir ağaçla kıyaslanabilirdim.
Tek tip kadın olup eğer aslında nefes alıyorsam o halde ölmüşümdür diyordum.
Ve hakikaten ölmüşümdür.
Fotoğrafın elimdeyse başka birşeye ilgim yok.
Ben tuhaf, sakar kadınlığıma ne armağan etsem değişmiyordu üstelik, üstelik tam onüç gece olmuştu uyumuyordum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
etkileyici...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta