Tam onüç gece olmuştu uyumuyordum, bu da tam onüç gün boyunca yeryüzünün altından yürümüş olmama denk demekti.
Ve elbette bunlar içime geçmişti.
Çok sessiz durursam bir ağaçla kıyaslanabilirdim.
Tek tip kadın olup eğer aslında nefes alıyorsam o halde ölmüşümdür diyordum.
Ve hakikaten ölmüşümdür.
Fotoğrafın elimdeyse başka birşeye ilgim yok.
Ben tuhaf, sakar kadınlığıma ne armağan etsem değişmiyordu üstelik, üstelik tam onüç gece olmuştu uyumuyordum.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
etkileyici...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta