İnsan ya ölür yada yaşar ama ben ikisinin ortasında bi yerdeyim...
Ne ölmeye cesaretim,var nede yaşamaya.Öyle bunaldımki hayattan,sorulardan,insanlardan...
Kaçıp gitmek istiyorum ama yanlız kalamaya da cesaretim yok...
Korkuyorum kendimden KORKUYORUM...
Asla yapmam dediğim şeyi yaptım...
~Ne kalmak çözüm nede gitmek~
Kalsamda delireceğim gitsemde,yanlışlardan vaz geçiyorum,kaçmıyorum...
~Ölmekde çözüm değil ama yaşamayı da beceremiyorum~
Sadece yorgunum ve korkuyorum !
Okadar yoruldumki nefes almakdan.
Gözlerim pes etti,ağlamıyorlar artık...
Kalbimde yoruldu...
Nefret kapladı her yanımı.
Duygularımı hissetmiyorum...
Seviniyormuyum yoksa üzülüyormuyum bilmiyorum...
Birde tuhaf birşey var kalbimde,anlıyamadığım bir acı,sebebsiz...
Sadece canımı yakıyor...
Kimde kaldı nerde kaldı umutlarım,hayallerim BİLMİYORUM !
~TAM NEREDE VAZ GEÇTİM KENDİMDEN BULAMIYORUM~
~SADECE AVAZIM ÇIKTIĞI KADAR SUSUP AĞLAMAK İSTİYORUM~
16-TEMMUZ-2011
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta