Önce bir damla suyla başladı hayat.
Sonra bir çocuğun masumiyetiyle büyüdü.
Oysa dünyaya gelirken kimse sormamış kimse seçme şansı vermemişti bana.
Kimse bahsetmemişti hayatın cilvelerinden.
Ben büyüdükçe her şey daha da çirkinleşmeye başlamıştı gözümde hiçbir zaman maskem olmamıştı yüzümde taşıyacak. Yüzünde maskeyle dolaşanları daha iyi görüyor tekrar geldiğim yere dönmek istiyordum.
Nasıl dönebilirdim tam merkezindeydim ömrün.
Burada her şeyin bir zıt anlamı var güzel çirkin soğuk sıcak iyi ve kötü gibi.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
