***Tam Merkezindeyim Ömrün***

Önce bir damla suyla başladı hayat.
Sonra bir çocuğun masumiyetiyle büyüdü.
Oysa dünyaya gelirken kimse sormamış kimse seçme şansı vermemişti bana.
Kimse bahsetmemişti hayatın cilvelerinden.
Ben büyüdükçe her şey daha da çirkinleşmeye başlamıştı gözümde hiçbir zaman maskem olmamıştı yüzümde taşıyacak. Yüzünde maskeyle dolaşanları daha iyi görüyor tekrar geldiğim yere dönmek istiyordum.
Nasıl dönebilirdim tam merkezindeydim ömrün.
Burada her şeyin bir zıt anlamı var güzel çirkin soğuk sıcak iyi ve kötü gibi.
Keşke kötülerden çok olsaydı iyiler.
O zaman gitmeyi ister miydim.
Göz açıp kapayıncaya kadar geçti zaman.
Çok denedim olmadı yetmedi gücüm. Çirkini güzele kötüyü iyiye dönüştüremedim.
Ben yine bir damla su olup buharlaşıp gitmek istiyorum.
Vakit dolsun diye bekliyorum çaresiz.
Olur ya bir gün gidersem çokta aramam burayı siz çok seviyorsanız kaldığınız yerden devam edin kimse beni düşünmesin ben zaten tam merkezindeyim ömrün…