Tam Karar Olmaz Şiir

Şu gördüğün var ya, Atmeydanı’ydı,
İstanbul, İstanbul olmazdan evvel....
‘Tuz limanıydı’ diyorum tüm şu kıyılar....

Bakir idi tüm tepeler ezan sesine,
Zangoçlarla uyanırdı ahali daha çok....
Öyle ya, zangoçların işi ne başka....

Duyulmamıştı hiç, tren sesleri....
Bir kez iki kalyon mu çarpışmıştı,
Ürperivermişti herkes bir anda?...

Şarap?... Evet o da başkaydı....
Fenike şarabı, Ceneviz lügatlarında....
Dağıtırdı papazlar her öğün şişe şişe....

Prenses yeni yeni uyanmadaydı....
Sürüp giden yaşamında Kız Kulesi’nde,
Aynısıydı her bir gün, öteki günün....

Doğduğuna bin pişman, hepten kederli,
Şişeler koyverirdi her gün ümitle,
Neden kimse bir şişe olsun bulamazdı?...

‘Ben buldum!’ diyorum, dün gezinirken,
Bir şişe.... İçinde boğuluvermişti,
Prensesin yarı hapis yarı kurak yaşamı....

Çok geç kalmıştım evet, bir hayli geçti....
Bir kez bu dünyada hapis olmuştum,
Ne çok özlemiştim Kız Kulesi’niyse....

O zaman sen de yoktun, gözlerin de yok....
Zeytinlikler diyorum, yoklardı onlar,
Duymamıştı bir kez olsun sesini, şerbetçiler....

O zaman yok isen sen, eksik miydi dünya?...
Tam karar idiyse eğer, ya şuna ne demeli?:
Sen varsın artık ya, fazla mı dünya?...

Çok uzakta kaldı ‘tenassur’ hemşireler,
Tarihçi papazların, duyulamıyor sesi....
Günah çıkarmayaysa artık pek sık gitmiyorum....

Dünyayı bilemem ama eksiktim işte ben....
Gezmeden önce senin hayalin,
Bir ucundan bu kentin, öte ucuna....

İyice öğrenmiş bulundum, denizde olduğunu,
Yaşadığını sessizce, batıklar arasında
İnatla yaşadığını! Evet inatla!

Ben başımı bundandır ki her daim,
Başımı ah bundandır ki her yerde,
Boğazın suyuna -evet, böyle- bırakıyorum....
Çoğalmak için bir bir, eksik parçalarımdan....

Aksaray, İstanbul, 2001

Kaynak: Gezgin, U. B. (2007). Gezgin Şiirleri (2000-2005) [Gezgin’s poetry]. Lulu.