Dün seninle beraberdik ne oldu?
Bugün ne oldu kinlendin durdun?
Nerden bir menfat kokusu aldın?
Ahdı vefadan söylenip dururdun.
Gerçek dostluğun senin bumuydu,
Sohbet cömertliği eder dururdun,
Senin ahd-ı vefasızlığına şaşarım,
Uğurlar olsun demeye dilim dönmedi.
Bu menfat ne zehir zemberekmiş,
Doğru yolda olanları sarpa uğratırmış
Durup dururken söğmeye uğraşmış,
Vefasız dostların en son yapacağımış.
Ey oğul menfaata hiç kanmayasın,
Madde sonunda taş,toprak olur,
Manaya sarılanın gönlü seyran olur.
Ahd-ı vefalı durmak tam isabet olur..
Kayıt Tarihi : 11.5.2008 10:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!