Tam Gülecektim Şiiri - Kemal Berk

Tam gülecektim
Sonbahar rüzgarı öyle sert esti ki
Dudaklarım geri büzüldü
Benimle birlikte her yer sapsarı oldu
Koskoca ağaç bile boynunu bükerek
Yapraklarını bir bir döktü ya,
Güller ise hiç dayanamadı
Açmadan yaprağını
Salmadan kokusunu sevenlere
Bir bir düştü yerlere
Bize ne mi kaldı ?
Sessizce dövünmek,
Gözyaşlarımızın yarısını içeri,
Yarısını da dışına akıtmak
Birilerine de kaldı birazcık övünmek
Sen gittin ya
Üç gün sonrada bize de düşecek unutmak
Kül'özü kahrından hiç olup gidecek
Sahte sevgiden, sevgililerden gönül yoruldu
Kemal'eren/Kemal Berk