Tam da Zamanı İç Konuşmaların

Dediler yeşil kıskacındaki sürgünleriyle
Dellenip serpilmiş ilkbahar
Güneş altında suyu yürümüş domur kiraz
Toprağına gülücük sunan mayıs haziran

Dediler ki,
Şafakla koyulup yola
Dur duraksız başak salınmalarına
Ilgıt ılgıt türkülerle
Kör kütük sevdalara

Anlaşıldı ki yüreklerimiz harman yeri
Kocaman bir gölgenin eteğine uzanmış
İki sevdalı
Goncayı koklarcasına
Bastırmış göğsüne sevgiliyi…

Ellerin yediveren dut gibi ballandırır
Duldasını dudaklarımın
Dilimde hep aynı seyr ü sefer
Razıyım ıslanmalara razıyım yosun tutmuş
yerli kaya kovuklarına zulalanmaya
Kabardıkça sıkıştırıyor zamanı hararet
Uğra bana boşa çıkarma rüyalarımı
Dizlerim senin olsun saçlarını
Ödünç ver mutlaka sakınma oylumluluğunu

Nasıl düşlüyorum seni nasıl aşlıyorum seni
Döndüm köpüklendirerek girdabında
Anla ki… Biz her bahar…

yirmibeşmayısikibinonaltı