Tam da Bugün Şiiri - Gönen Çıbıkcı

Tam da Bugün

Hele bugün,
tam da bugün!

Hiç de
üzülüyor olmamalıydım.
Diye düşündüm birden.

Her şey yerli yerine oturdu,
derken,
birden
hem de hiç
ummadığın beklemediğin
bir anda....
Derler ya,
"lastik patladı", diye...

Tam da öylesine...

Tarihe bir bakar mısın?
Tarihe...
Tam da artık
"huzur buldum"
yani
"huzur bulduk"
demek istediğim anda
sözde hem de
"tam huzur aradığı" anda...

Nasıl oldu?
Nasıl olur bu?
demenin de bir kalmıyor anlamı...
Anlatmak, açıklamak,
dile getirmek de yetmiyor bak!

Ne dersen de
olmuyor işte!

Göz göre, göre ve de
büyük bir inatla her şeye karşı
yok edip gitmesini seni...

Yok!
Gelmiyor artık,
elinden sanki bir şeyler...

Bir şeyler dönüyor tam da
başka bir yöne doğru..

Belki de bir bildiği mi var
Hakk'ın desem de yine...

Aklıma geliyor hep.

"Amma da ağlamaklı olmuşum bu yaşda"...

Şaşıyorum kendime bu ne?
Durmayacak mı bu yaşlar,
diye kendi kendime...

"Allahım bu nedir bana gelen", diye..
"Vardır bir bildiğin" diyerek yine,
ediyorum sana dualarımı sessizce...

Ama
"Allahım sen de dualarımı duy",
diye...
Ama yine de işte...

Hele bugün,
tam da bugün!
Hiç de
üzülüyor olmamalıydım.

Kesin,
böyle düşündüm birden yine....

Elden ne gelir diye,
şaştım kendi kendime...

Öğretmen Gönen ÇIBIKCI,
20.01.2014, 18.27, Mainaschaff