Gönlüm gülmüyor istesem de
Öldürdüm bir çok insanı içimde.
Bakma sen dedim,kendi kendime
Sırıda sırıda yüzüne güldüklerine,
Mustafa Mustafa! dediklerine.
Ve kulak verdim yüreğimin sesine,
Ve başladım,
Hep somurtup duran en yakınımdan işe.
Sonra içim yana yana,
Sıra geldi yılların arkadaşına.
Ve derken,
Bir çok çeyrek altın yerine,
Kala kala kaldı bir kaç tam altın elimde.
Antalya-25 Temmuz 2017
Mustafa Çetinkaya
Kayıt Tarihi : 29.11.2017 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!