Yüreğimde karartma geceleri var bu aralar,
Bu aralar dokunma
Kanarsa kapanmaz gönülde yaralar
Bırak ciğerlerim patlasın
Bırak beynim hiç oksijen almasın
Boşver şişsin gözlerim ve hatta
Yaş kalmasın da kan ağlasın
Şimşekler çaksın yüreğimde
Hıçkırıklarla boğulsun nefeslerim
Sağnaklar insin göz bebeklerime
Bırak ruhum terk edip gitsin, bitsin benliğim
Bırak kendi kalemini kırsın yüreğim
Bırak kendi sözlerimden oklar dizeyim
Bırak gelsin oklarım birer birer ürpereyim
Bırak gelsinler ben tam onikideyim
Kayıt Tarihi : 13.9.2007 10:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bile bile lades olupta, körü körüne adını aşk koyduğumuz ama sevmekten başka her duygu ile yoğrulduğumuz analara. Olmayacak dualara amin dediğimiz ve kendimizi maskara ettiğimiz dosta düşmana karşı. İşte ölesi sandığımız böylesi duygularla bıraktım bende bir ara tüm oklarımı ve beklemeye başladım tam oniki de alacağım yaraları.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!