Sensizliğimin ilk günü,
Seni düşünerek uyandım,
Acaba o ne yapıyor diyerek,
Sonra bir küfür salladım,
Mesnetsiz ve fütursuzca,
Saate baktım,
Özledim Edirne'yi
Ağlayan şehri özledim.
Sokaklarını,caddelerini
Saraçları,çilingirleri özledim.
Yağmur altında dolaşırkn bir sigara yakmayı,
İnsanlar arasında kaybolmayı,
Aradan uzun zaman geçti
Seni unutmuşum bile
Ne çektiğim acılar aklımda
Ne uykusuz gecelerim
Ben tüm hayatımı değiştirmişken
Hayatıma sensiz bir yön vermişken
Sessizlik çok sinir bozucu
İnsanın çıldırası geliyor
Hasta yatağımda yatıyorum
Tırnaklarımı yemeye başlıyorum
Bakıyorum ölüm gelmiş
İnat ediyorum gitmemek için
Saat ilerlemeye başladımı,
Cebimizde parada varsa,
Kurarız çilingir sofrasını,
Var mı bizden kralı?
İçer içer şarkı söyleriz,
Şarkı söyler içereriz.
Telefonda bir ses 'gidiyorum' diyor
İnanmak gelmiyor içimden
Bir rüya sayıyorum
Ama acı çekiyorum
'Gitme' demeliydim,diyemedim
Anlamayıldın,anlamadın.
İşte bu kaybolmuş şehir
Herşey yok olup bitmiş
O caddeler,o sokaklar nerede
Bu şehir kaybolmuş artık
Bu şehirde önceden mutluluk vardı
Güler yüzlü insanlar,kalpleri sımsıcaktı
Ne kadar acı çeksekte
Dünyaya geldiğimiz için şükretmeliyiz
Birbirimizden uzakta olsak bile
Gökyüzündeki yıldızlara bakıp
Hala sevdiğimizi söylemeliyiz
Bitiremediğim şarkılarıma
Yapamadığım resimlerime
Yarım kalan şiirlerime
Ve Yaşayamadığım gençliğime
Neden şimdi yanıyorum
Bilmiyorum...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!