Son cümlesinde kavranmış bir roman kahramanının
ve bir orman kuytusunda duman duman tüten sobanın başında
ve kimbilir kaç yaşında doğacağının aman vermez kaygısı
ve ruhunun yaşına kalmayan saygısı
ve çilesi dolmayan üzüntülerin etrafında dolanıyordu…
Geriye sarıyordu ilerlerken
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta