Talihsiz çocuk Şiiri - Mehmet Arı

Daha doğar doğmaz açlığı gördü
Zalim kader! doğarken ağını ördü
Ne mutluluk gördü, ne yüzü güldü
Doğduğu gün öldü talihsiz çocuk.

Doğduğundan beri ırgattır babası
Ağanın çifliğinde köledir anası
Ondan kıymetlidir çifliğin danası
Hep itilip kaklıdı talihsiz çocuk.

Taydaşlarının hepsi okula gider
Onları gördükçe hep gıpta eder
O! dağ başında koyunlar güder
Dağlarda yaşadı talihsiz çocuk.

Nüfusa bakarsanız yaşı onbeşti
Görünce sanırsınız otuzu geçti
Talihsiz çocuğa hep çile düştü
Ezilerek büyüdü talihsiz çocuk.

Ağa'nın çocuğuyla askere gitti
O doğuya beyi ise boğaza düştü
Çatışmada ölüm çocuğu seçti
Şehit düşüp öldü talihsiz çocuk.