Talihsiz Bir Aşık Şiiri - Yusuf Narin

Talihsiz bir aşık olarak anıldım.
Kimi sevdiysem,
Hep aynı ifadeler, hep aynı düşünceler belirirdi o çocuksu gülüşlerin altında.
Kimisi küçümsedi.
Kimisi umursamaz tavırlarıyla görmezden geldi.
Kimisi de ayrı dünyaların insanıyız,
Klişe laflarıyla dövdü sevgimi.

Talihsiz bir aşık olarak anıldım.
Sadece hayallerimde istediğim hayatı yaşamak istedim.
Mesala sabah uyanacağım zaman bir öpücükle kalkmak.
Ya da karşılıklı gülüşlerimizin karışacağı bir sohbet olmasını istedim aramızda.
Yürüyeceğimiz yollarda kollarını kollarıma sarmasını,
Veya uzun bir yolculukta omuzumda uyumasını istedim.
Ufak tefek kavgalarımızda sinirli anlarını izlemek istedim.

Talihsiz bir aşık olarak anıldım.
Ölürken mezar yaşıma yazsınlar,
İki kelimelik bir cümle olarak.
İsmimi yazmalarına gerek yok.
Zaten yaşarken hiçbir insanın dilinden düşmedi talihsiz aşık kelimeleri..
Ölürken mezar taşıma yazsınlar,
Talihsiz aşık diye.
Şöyle herkesin göreceği bir şekilde.

Talihsiz bir aşık olarak anıldım.
Çünkü hiç güvenmedim kendime diğer insanlar gibi.
Korkarak sevdim bütün geçmişleri.
Gözyaşlarımla sevdim.
Karanlık gecenin siyahlığında sevdim.
Gündüz güneşin ışıklarının dünyayı aydınlatması gibi,
Ruhumu bir umut misali aydınlatacağı günleri bekleyerek sevdim geçmişlerimi.
Talihsiz bir aşık olarak anıldım.
Elimde bir çiçek,
Ve sevileceğim günleri bekleyerek.