Şu, çileli hayatın en buhranlı anında
Hüsranı yaşar iken kimse yoktur yanında
Ateş yakar gönlünü,acı varı hicranına
Bürünen kara bahtın,hıçkırık sesi garip
Gurbetin kucağına atmıştır kendisini
Sessizce benimsemiş,kaderin cilvesini
Boynuna yükleyerek, hayatın çilesini
Yaşamın kendi değil san ki gölgesi garip
kurumuş yaprak gibi kopuvermiş dalından
Yapa yalnız gurbette anlamazlar halinden
Yaşadığı hayatın, sonundan evvelinden
Tat almamış cefanın canlı belgesi garip
Ona hep hayatını hatırlatır bir yaprak
Yaprağı rüzgar alır,garibi kara toprak
Geride kalanları, olmaz ki ağlayacak
Sanki yalan dünyanın bir bilmecesi garip
Yaprağında var idi kökü gövdesi,dalı
Gariplerin de vardı evi ocağı malı
Gurbetin defterini yırtıp yırtıp yakmalı
Gülmeyen Talihinin suskun öfkesi garip
Kayıt Tarihi : 2.5.2008 00:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kurumuş yaprak gibi kopuvermiş dalından
Yapa yalnız gurbette anlamazlar halinden
Yaşadığı hayatın, sonundan evvelinden
Tat almamış cefanın canlı belgesi garip
Ona hep hayatını hatırlatır bir yaprak
Yaprağı rüzgar alır,garibi kara toprak
Geride kalanları, olmaz ki ağlayacak
Sanki yalan dünyanın bir bilmecesi garip
değerli dost,
Bu anlamlı çalışmanızı severek okudum.......Yürekten alkışlıyorum....kutlarım dostumu...
Başarınızın devamını diliyorum.....
Sevgi saygı sizedir.....
Tam puanımla..
Saygı ve Selamlarımla..
Hem maddi hem de manevi açıdan yoksulluğu çok güzel anlatmışsınız.
Allah kimseyi yoksul bırakmasın ve fakirlikle terbiye etmesin.
Sevda ODABAŞI
TÜM YORUMLAR (14)