Talihim Şiiri - Osman Bulut

Yaman pehlivanmış talihim yaman,
Aman diledikçe tuş etti beni.
Dostlardan ayırdı, uzun bir zaman,
Halden bilmezlere eş etti beni.

Hasret kodu bir müjdeli habere,
Ömür bitti ömür, kalmadı süre.
Güldürmedi şu yüzümü bir kere,
Hayalle avuttu, düş etti beni.

Dinlemez feryadı, derdi avazı
Bildiğim usulde çaldırmaz sazı.
Sildi takvimdeki baharı, yazı
Üç yüz altmış beş gün kış etti beni.

Kimini alladı, pulladı talih,
Kimini korudu kolladı talih,
Kimini yağladı baladı talih,
Fakir sofrasına aş etti beni.

Haksız yere döküverdi kanımı,
Zevk için sızlattı, yaktı canımı.
Yandıkça çevirdi diğer yanımı,
Kor ateş üstünde köz etti beni.

Ne gün gibi doğuverdi üstüme,
Ne kar olup yağıverdi üstüme,
Bin bir derdi yığıverdi üstüme
Sanma tek gün mutlu hoş etti beni.

Anlamadım her ne ise suçumu,
Tutam tutam yoluverdi saçımı.
Gurbet elde dolaştırdı göçümü
Yuvasız, ser sefil kuş etti beni.

“Belki bir gün” teranesine kandım,
Yaralayıp durdum kendimi kendim.
Dur durak bilmeden döndükçe döndüm,
Değirmende bir çift taş etti beni.
13.04.2004 Iğdır