pusulasını kalbinin üzerinde unutmuş
bir kuş şarkı söylüyordu
aynadaki kendine
bir gece uğultusu defnederken cenazeyi
çocukluğu(m) geçiyordu altın tepside
yeteneğini yitirmiş ressamlar
spatulalarını sürüyorlardı
aldanmış tuale
öncelerimi kara tahtalara bürüdüm tebeşirle
mavinin a d ı y o k
karayı maviye dönüştüren g ü n e ş i n de
zülfleri önüne dökülmüş yelkovanın
yılankâvi sınırsızlığı
talihi(m) arşının sekizde biri
zamanla duvarları sokar akrebi
....
kağnı tekerleğinde iklimlerce
...yükler taşımış hezimeti
demir yollarıyla yarışmış hayâlleri(m)
bir sureti aynı karede görür gibi.
Kayıt Tarihi : 13.4.2005 21:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)