Duydun mu denizin sesini yeniden...
Kalbin sahile vurdu mu...
Geçirdin mi aşkı içinden,
Karanlığın ortasında yapayalnız kalıp,
Bir gülüşe ömrünü soldurdun mu...
Son görüşünde elveda bile demeden,
Belki mesajlar yetmedi şimdi içimdekileri anlatmaya,
Belki içimdekiler yetmedi sarılmaya sana,
Ama biliyorum ki göz yaşlarım yetmedi, yetmedi uğurlamaya içimdeki seni,
Belki unuttuğun bi gülüşünde saklıydım ben hala,
Belkide kalbinin en derin köşesinde,
Oturmuşum, deniz kıyısındayım, yenikapı sahilindeyim. Kıyısındayım hemen o engin manzaranın, belkide hayatın kıyısındayım. Manzarayı ne sen sor ne ben söyleyeyim. Tek başımayım her zamanki gibi, yalnız,sakin ama bir okadar da doluyum.
Havada denizin martıların sesi,ama herşeye rağmen hava kapalı bugün aynı benim içim gibi.
Sevgililer geçiyor arkamdan, eleleler,göz göze. Sonra kulak misafiri oluyorum biraz. Kız ağlıyor oturuyor yere, çocuk dayanamıyor ve oda oturuyor. Anlatıyor kıza ‘sevdim seni bir kere..’. Sessiz ve gizlice içime işliyor bu laf,ısıtıyor kalbimi. Anlamadan ne olduğunu sarıyor hayallerimi. Bende başlıyorum ağlamaya kız gibi. Ama o sevdiği için sevildiği için ağlıyor üzülüyor bense sevecek, uğruna ağlayacak biri olmadığı için ağlıyorum. Kıskanıyorum onları.
Gök gürlüyor birden yağmur getiriyorum diyor ama ne martılar ne o masmavi denizin üstündeki kocaman demir yığınları, aldırış etmiyor kimse. Bense zaten ıslandım göz yaşlarımla yeterince.
Az öteden bir amcayla teyze geliyorlar elele ikisininde gözleri ufukta. Amca parmağıyla gemileri gösteriyor başlıyor anlatmaya o eski günleri. Belki bir gemide tanıştılar belkide gemiler onların özlemi.
Önümdeki kayalıklarda iki adam ellerinde birer sopa. Yüzlerinde yılların bıraktığı çizgiler. Hiç konuşmuyorlar birbirleriyle ama belliki arkadaşlar. Şaşırıyorum çünkü onlar hemen sol taraflarındaki o müthiş manzarayla ilgilenmiyorlar bile. İzlemeye devam ediyorum onları. Kayalıkların arasında hazinelerini aramaya başlıyorlar. Belliki ne hayat gülmüş onlara nede sevdikleri. Ortasındalar en muhteşem manzaranın ama farketmiyorlar umursamıyorlar belkide.
Ne bir gülüş nede bir özlem,
Eğer sadece buysa sevgilinin verdiği sana
Bırak koşma peşinden
koşma boşuna...
Zaten mutluluğun peşinde koşarsan emin ol kaçar senden,
Bırak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!