dönüp dolaşıp güldüğüm pencerem
yazının silinip özün söylendiği hecem
sevilmeyi değil, sevmeyi istiyorsam eğer
elimden daha fazlası gelmeyeceğinden
ne olur izin ver
elimi attığım tüm var'ların boşluğunu
senin yolunun ufak bir tozu doldurdu
dahası olmaz diyip parçalandığım fırtınalar
sana sarılınca susuyor bütün yankılar
bin fışkırayım diye bir kestin dalımdan
düşen dala üzülüp kalmıştım yolumdan
gözüm kuruyup dalın çürüğünü kavrayınca
yaşlarımın torpağından gül goncalar çıkınca
sebebin sebep olduğunu anladım
ben çattımsa kaşımı, ben yarmışım başımı
şu kör kalbimle yoluna küsüp kararmışım
tüm dünyaya aldanıp üzerine dışlanmışım
beni karanlığımda yine bir sen bırakmadın
hatta beni karalarla akladın
bu yokluğumla mahcubumu nasıl var edeyim bilmem
bu basit kelimelerle yazmakla yetinemem
sevgine talip olmak haddine belki gelemem
fakat seni sevmeyi istiyorum budur tek çarem
elimden daha fazlası gelmeyeceğinden
ne olur izin ver
Kayıt Tarihi : 12.6.2023 22:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!