Talep Şiiri - Levent Topludal

Dost arkadaş toplansalar, bir araya gelseler
Sensiz sohbet tamam mıdır? “Çay” gözünü seveyim.
Fakir senden medet umsa, İblis aklını çeler;
Aman uyma o mel’ûna.. “Bay” gözünü seveyim.

Şimdi belki zayıf, sıska hâline şaşıyorsun;
Yiğit bir at olacağın gün için yaşıyorsun;
Çamlıbel’i güldürecek bir çocuk taşıyorsun;
Köroğlu’nu yolda koma! “Tay” gözünü seveyim.

Ölsem belki kurtulurdum, acı bana bak sağım;
Henüz kimsenin önünde eğilmemiş bir dağım;
Düşmanların karşısında maskara olacağım
Okun hedefe gitmezse.. “Yay” gözünü seveyim.

Ey Allah’ım şu dünyanın istemedim pulunu;
Tembel tembel yürüsem de seviyorum yolunu;
Açtım ellerimi sana, boş çevirme kulunu..
Cennetinden ayırırken “Pay” gözünü seveyim.

Buğdayını eller aldı, kaldı saman-sap bana;
Gole çevirmez mi idim gelse idi top bana?
Ağam paşam eleştirmen, bir iyilik yap bana
Levent’i de şairlerden say gözünü seveyim.

Ekim 1998