Talebe-i zulüm Şiiri - Cihat Şahin

Hayat nice yaşansa,
Olur, acep değerli?
İnsan nasıl inansa,
Sonuçta olur karlı?

“Boş ver” diyen, çok şeye,
Ne koyar ki heybeye?
Ömür geçer haybeye!
Talip çıkar zararlı!

Herkes talip bir şeye,
Kimi talip her şeye!
Sen talipsen zor şeye?
Hesabın çıkar karlı!

Talep müthiş dünyaya!
Çoklar talip fenaya.
Toplum koşar belaya,
Kendini sanır karlı!

Kimi talip zulüme,
Hayran olur zalime.
Fırsat geçse eline,
Davranır çok hatarlı!

Kimi şöhret peşinde,
Unvan görür düşünde.
Olmuş doksan yaşında,
Olmaz hayâlı arlı!

Kimi makam delisi,
Yalan şehrin valisi.
Rüşvetçinin halisi,
Buda tümden zararlı!

Kimi tapar paraya,
Kezzap döker yaraya.
Kaçar aktan karaya,
Hiç olurmu bu karlı?

Kimi şehvet düşkünü,
Olmuş “aşk meşk”şaşkını.
Vermiş fuhşa aşkını,
Buda toptan zararlı.

Kimi meftun futbola,
Odaklanmış sırf gole!
Salik olmuş tek yola,
Buda kökten zararlı!

Kimi talip spora,
Gönül vermiş skora.
Hedef şöhret ve para.
Buda değil hiç karlı!

Sen ilime ol talip!
Odur kopmaz sağlam ip.
Nefsine olsan galip,
Hiç olmazsın zararlı!

İnsanlığa et hizmet!
Cehle olsun ilim set!
Budur doğru tarz elbet!
Ol millete yararlı!

Talebe-i ulum ol!
Vede akl-ı selim ol!
Karakterde; halim ol!
Ol hayâlı ve arlı!