İnce ince bir kar yağar,
Her bir dublemde,
Silüetin.
Sessisce.
İnce ince bir yağmur,
Yağdıkça ağlar,
Bir kelebeğin ömrü gibi
Birbirimize kelimelerimiz,
Dokunuşlarımız.
İtirazsız sevişlerimiz,
Hep bir tanıma yarışımız.
Cennet kokulum,
Kuyu desen, kuyu değil,
İçsem seni, suyu değil,
Bir üflesen uçacağım,
Ben bir ney’in içindeyim.
Diken versen, gülü değil,
Hiç başlamamış bir aşkı yaşıyorum / sanki;
Hem de her sabah…
Gölgende idrak ettim an'ı / hiç bir şey eskisi gibi değil;
Artık gülerek yatıyorum,
Kaç kişi “buldum” ya da “oldum” diyebilir ki?
Aramayla bulanan bir şey değil ki bu. Ya nasip olur ya da beyhude dolanır, arar insan. Ne büyük bir şanstır bunu daha aramamak veya böyle bir şeyin olduğuna inanmak.
Hayat bizi ve bizim gibileri hep ayırmak ister, böylede bir gücü vardır. Herkesi karşısında tek başına görmek ister, önce karşısına alır, devirir ve toprağın içine gömülmesini bekler. Bizi de aynısını yaptı belkide yine yapacak. Biz birbirimize ruhumuzla birlikte sarıldıkça, bir oldukça başarılı olamayacak. En azından bu dünyada.
Yokluğunun akşam ertesi,
Sabı/ah tan bir nefes öncesi,
Sensiz yaşadığım bir an’ın
Ne ertesi, ne de öncesi…
İçindeydim!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!