Ağrı ve acı çekme eşiği mi önemlidir?
Yoksa kapı eşiği mi?
Uğursuz sayılır kapı eşiğine basmak.
Rahatsızlık verirmiş "ins" olmayanlara.
Peki bedensel acı eşiğine değil de
Ruhsal acı eşiğine basanlar
Neden korkmazlar verdikleri rahatsızlıktan?
Acı çekerken bedensel,
Kabartma tozu ekleyip çekilen acıya
Dikkat de çekiliyorsa kıymetli olur.
Acı çekerken bedensel,
Zengin bir trajedi koyuyorsan ortaya
Seyircilerin ah vahları
Acı çekenin boynunda
"Ne çekti bravo"
Yazılı bir madalyon olur.
Lakin, acını bal eyleyip
Duruyorsan dimdik mıh gibi
Aynı hayata karşı durduğun gibi
Canının yandığı aleme
İbreti "yalan" olur.
Dilek ağacına çaput bağlamadım hiç
Adak da adamadım aracı koyup Yaradan'a
Dua'm, Şükrüm, Niyazım
Her daim her şerden sonra
Bembeyaz bir sayfada yeniden başlattı beni
Yeni bir yoldan doğru ve dürüst bir yaşam.
Ne şiir, ne düz yazı, ne de aforizma.
Kendimi kendimle bileyliyorum.
Kendimi kendimle kesiyorum sonra.
Talaş parçaları gibi
Dağılıyor kelimeler ortalığa!
Kayıt Tarihi : 3.3.2024 02:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
27.01.2024
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!