TaLaN Şiiri - Yorumlar

Önce,
Hayat oldun nefes verdin!
Sonra,
Ölüm oldun aldın nefeslerimi...

Bu yokluğunun esaratindeki,
Hangi geceme yetsin ki yüreğim?

Ama yine de,
Senin o karanlığı yırtan bakışlarını seviyorum.

Bu dipsiz karanlığın aydınlığındasın değil mi?

Aşk...
Hüzün...
Ne yana dönsem yüzün!

Ne yana baksam sendeyim.
Ne yana dönsem bendesin.

Hepsi senli...
Hepsi sana dair...

Yüreğimin bir yanı,
Yokluğunla baş edemeyip,
Sızlarken en derinden...

Diğer yanı ise,
Seninle olduğu için,
Çarpıyor çarpa bildiğince...

Bir yanım seni özlerken,
Bir yanım da öğrenmiş sensizliği,
Kabullenmiş, boyun eğmiş her şeye...

Bugün bir başka bendesin,
Hiç bitmemiş,
Hiç gitmemiş gibisin benden uzaklara...
Beni acıtanlar hiçbir şey,
Yaşanmamış gibi sanki bugün...

Daha,
Biraz önce ellerinin sıcaklığını,
Hissetmiş gibiyim ellerimde...
Gün kavuştuğunda geceye,
Hiçbir şey olmamış gibi,
Geleceksin sanki bana…

Gözlerimi kapatsam sımsıkı,
Karşıma dikilip, gülümseyeceksin değil mi?

Dokunmak istesem hissettirmeden,
Ellerimin arasından kayıp gitmezsin değil mi?

Sen gittin ama
Yüreğini bende unuttun giderken...

İşte bu yüzden,
Seni gönderemeyişim benden...

Aslın kim bilir hangi bilinmez yerlerde,
Ruhun yine bende...
Suretin gözlerimde...
Bir sevda ateşi ki içimde yanan
Sen ve ben...
Ayrı dünyalarda olamayız asla!

Hala 'Biz' varız...
Hiçbir güç ayıramadı,
Vazgeçiremedi bizi bizden...

Yenilmedik hayatın bize oynadığı oyuna.

Yokluğuna boyun eğip de,
Bırakmadı yüreğim yüreğini...

Hayat savursa da küllerimizi,
Senden olanlarla,
Bendekileri ekleyip birbirine
Ben yine bir tek seni katacağım yüreğime...

Hala karanlığındayım sensizliğin...
Yakmayacağım ışıkları,
Sana kavuşacağım güne kadar,
Işığı görmek haram gecelerime...

Dünyam;
Karanlığına bulanmış yokluğunun,
Benim güneşim senin olduğun o yerde,
O hiç bilmediğim âlemlerde...

Bir bilsen, hayalin bile
Nasıl da deliyor karanlığını gecelerimin…
O yüzden bırakmıyor,
Tüm gücümle sıkıca sarılıyorum sana...

Bazen,
Vazgeçmeye kalkıyorum senden
İşte o an, 'sen' dikiliyorsun karşıma...
Yüreğimi yakıyor bakışların,

'Ben ne kadar uzak görünsem de, bir o kadar da yakınım sana'
'Dilin ne söylüyor senin? ' diyorsun...

O an anlıyorum ki;
Ben ki, 'sen' olmuşum,
Sen ki, zaten benmişsin...

Kendinden nasıl vazgeçebilir ki insan?

Kadere dinletemedim sözümü,
Alıp götürdü özümü...

Sözlerim,
Hep bu yüzden yetim kaldı...

Ama
Sen'li cümlelerimi ertelemedim hiç!
Hiç vazgeçmedim sana seslenmekten!

Yarım olsa da, döktüm yüreğimi sana,
Biliyorum ki, yarım bırakmayacaksın beni,
Yarım kalan tüm cümlelerimi tamamlayacaksın 'sen' yine...

Susarak konuşmayı,
Ne ara öğrendik biz seninle?

Dudaklarım kıpırdamasa,
Arasından tek bir hece çıkmasa da,
Biliyorum,
Yüreğimdeki isyan çığlıklarımı,
İçimdeki 'seni' bir sen biliyor,
Hiç kimsenin bilmediği, anlamadığı bir dille
Konuşup duruyoruz biz seninle...

Senin beni anladığını biliyorum ya;
Bu yetiyor bana...

Nedir bu yaşadığım?
Aşk mı?
Hayal mi?
Kâbus mu?

Sen gideli çok uzun zaman oldu ama
Hep yanımda hissediyorum varlığını...

İzin vermiyor yüreğim,
Bırakmıyor bana bıraktığın yüreğini...

İnan,
Bir tek o seni benden daha çok seviyor!

Belki de bu yüzden, benden önce o kucakladı seni...



Hayat böyle işte... Talan dedin ya... Bak, nerelere nerelere götürdüm istemeden seni de...

Daha neler yazacaktım ama... Yetsin! Sonu yok çünkü!

Yüreğine sağlık sultanım... Elin... Dilin... O güzel yüreğin hiç mi hiç dert görmesin inşaAllah...

Sevgilerimle...

zaman kendi sürecinden her şeyi talan eder. sevgiyi, sevdayı ve ömrü talan eder. acılar salar insanın içine. her şeyi mahkum eder kendi zaman sınırları içinde. duygu dolu dizeler okudum. kaleminize sağlık. sayın hocam.

Ki aşk dediğin
Yüreğin özgül ağırlığıncadır
Özü
Kavuşmadıkça bir türlü sönmeyen nar...Harika dizeler kutuyorum Naime hanım.

eyvallah naime hanım fevkalade güzel birdaha okudum saygımı sunuyorum

Mahşerin dört atlısı gibi geçiyor zaman

Güzel bir şiir

Ateş geçer duman gider kül kalır
Batar aşk dikeni yaralı gönül kalır
Tebrikler efendim

Ne güzel... Zevkle okudum. 'Talan olacaksa da böyle olsun...' dedim. Muhabbet ve tebriklerimle...Enver Özçağlayan

Müthiş güzellikte bir şiir..Anlatılmak istenen o imkansız aşkın, seven o kalpte yarattığı ikilemler, o gel gitler..çaresizlikler o derece samimi,o derece içten anlatılmış ki,okurken duygulanmamak,hüzünlenmemek elde değil..Ben çok sevdim, her yönüyle beni derinden etkileyen bu hasret,bu sevda şiirini..Unutulmazlar arasında mutlaka yerini alacak bu güzel şiiri ve değerli Naime Öğretmenimi yürekten kutluyor,selam ve saygılarımı iletiyorum..

Meğer bir serapmış sevmek
Her şey boş, her şey yalan
Görmüyorsun…
Bir ömür usul usul can çekişiyor
Biraz kül, biraz duman
Söyle, nedir ondan arta kalan…

Ne olursa olsun sevgi, yaşamın gerçeği; daima ona sarılalım... Sevelim, sevilelim... Eğer, bir damla sevgiyse elimizde kalan... Ancak, bizdeki bulunduğumuz an... Yoksa gerisi yalan... Biraz kül, biraz duman...
Kısa kelimeyle şiiriniz çok güzel... ant. +10 puan... İyi geceler...
Sevgili kardeşim benim! Kardeşler birbirini unutmaz... İyi geceler..

KALEMİNİZE VE YÜREĞİNİZE SAĞLIK...