Biz bu çorak topraklarda açan çiçekler miyiz?
söğüt yaprakları gibi döküyoruz saçlarımızı,
pervasız şarkılar söylüyor sazlarımız,
ölüm bizi götürecek tutarak uykulu ellerimizden,
bunu biliyoruz.
Yaşamın yapı taşları arasında eziliyoruz,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
