Talakacı Mehmet'in Ölümü

Yalanım yok emmi
Sana çok benziyordu
Evladıyın Recep idi biri
Tele bağlıydı ölümün
Makinaya hortuma
Gözüyle göremez
Çıkmayan candan
Bana haber verirdi.

Gurbetten geldim emmi
Toprağına yüz sürmeye
Anadilimde tüyler bitti
Bitmedi içimde fakat
Sıla derdi.

Yaz sonuydu emmi
Aylar da muharremdi
Haram da olsa harp etmek
Harpettim canım burnuma geldi
Zaptettim azılı dilimi dişimi
O bendim! En Büyük Meleği
Getirdim. Sana söylemedim
Hırtlağımda büyüyen
Dünyasız harfleri.

Sen iki büklüm emmi
Ben gurbetli bir topal
Karamağara dönüşüydü
Üzüm bağının tahtasına
Son bir kez oturmuştun
Bağda üzümler daha
Koruktu. Olmamıştı
Bakmamıştı tadına
Oruçlu tosbaalar bile
Ağır sözler ettiydin
Orda hinoğlu hine
Unutmadım emmi.

Son kesen oğlun
Birazı kürt: deli dino
Birazı türk: deli dumrul
Yalıncak bir Allah adamı
Vahid vardı yanında.

Vahid vardı ama
''Vahid'' adına nisbet
Riba dolu demir yolları
Geçiyordu dağlarımızdan
Su değil.. zıkkımın dibi
Koyunlar süt vermiyor
Kan içiyor arabalar
Şell Biritiş Petrol
Eşkiyanın en başı
Yani serseri.

İşte löküs evler
Köylerde bir yaşayan
Moruklar vardı gayri
Bir tepik de yıkılacak
Eşeksiz itsiz köy için
Pirketler gelecekti
Pis kentlerden
Güyâ yapılacak
Tandırlık için.

Kaldı mı ki emmi
Her yerde hazırdı
Köyde huzur vardı
Yaş ve yeşildi Hızır
Sürüsüne bereket
Yozuna YOZ/GAT
Kaldı mı ki?

Halbuki emmi
Kiremitlik evinde
Birkaç sene bıldır
Sende neler gördüydüm
Aşşağı yukarı zor ve zahmetli
Ama kansersiz sitressiz bir hayat
Bağ bostan kelek hıyar bir cennet
Verepte kurulu bir ev gördüydüm
Kabasakızlıklardan alıçlarla inen
Türkmen bir Yunus gördüydüm
Gördüydüm ermişti çobanlar
Bir baş soğan ve çökelek
Issızlara şiir söylerdi:

"Kerpiç koydum kazana
Poyraz ile kaynattım
Nedir diye sorana
Bandım verdim özünü."

Bildiydim emmi
Hemi de gördüydüm
Güz günleri yaklaşıyordu
Kuşlar ötüyordu ölümü
Az kalmıştı ölüme
Hâlâ koruktu yani
Bağın üzümü.

Babana rahmet!
(Dedeme rahmet!)
Kitap'tan uydurdum emmi:
İnsan ölümü üzüm gibi tadarmış
Hem yedim hem içtim şerbetini
Elbette bağını sordum
Cennetiâlâdan gelirmiş.

Yalanım yok emmi
Hipokrat baştabibi
Yılanı öldürdüm
Zehiri panzehiri.

Dedemin
Kanmadım
Bekliyorum
Bağda ölümü
Beni de beni de
Yanı başına
Gömsünler
Senin gibi.

(Talakacı Bünyamin Özdemir)