Talak Şiiri - Muhammed Said Arı

İlk talak geldi ism-i dile,
Doldurdum anı cevr-i kine,
Koca kızıllık gördüm o gün,
Tanımadığım hali ile.

Talak iki etti güz bile,
Hüznü demde şol virdi hile,
Kıyl-u kalinde arştı o gün,
Kendine etti bince çile.

Gayrı üçtü talak nafile,
Zehre küstü olmaz vesile,
Nefs-i idamın gördüm o gün,
Aralandı perdem Halil'e.

Ethem Sultan'ın damında ineksin,
Tahtına serilen yünsüz ipeksin,
Sevsen ne yarar aleme sereksin,
Ceylana yönel okunda ahenksin.

Cüneyd zühd eder dünya fakir bilsin,
Mansûr-u hallac-ı görsün de dinsin,
Onca bir itmeye vahdete gelsin,
Demde talak-ı fitnata şuk etsin.

Bestami irfanında zerre işsin,
Zelle içinde bolca nesne pişsin,
Yezid-i bâ eylersin feyd-i dişsin,
Düşün arkandan okunanı Ya-Sin.

Aşk-ı Mevla gördüm Abid-i Muhsin,
Mevlevi ateşinde yan öyle sin,
Deme zülmeden biçare öylesin,
Çim rengi kavukta kaynayan âsin.