Vakitte yıl yine iki bin sekiz, yine yirmi dört haziran bugün
Bugün, takvimlerden koparılıp, ipte sallandırıldığım o gün
Ne uyanasım var bu sabah, ne nefes alasım, ne de ölesim
Her şeyde son başlangıcım, her şeyde ilk sonum, yok gün
Gün; topraksız, küreksiz, babamı kalbime gömdüğüm gün...
S.Güler 24.6.2015
Sezai GülerKayıt Tarihi : 24.6.2016 10:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Tam sekiz yıl bitti. Çok özledim seni be baba. Nur içinde yat. Mekanın cennet olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!