takvimlerden bir günüm daha koparılıyor,bir günüm daha ateşe verilip yakılıyor.külleriyle bir günüme daha serpilip bulutların arasından günüme doğuyor,toz olup yaratılmışlığımın toprağına çamur,kuruyup bedenime şekil oluyor bedenimin içine işlenen günümün üzgünlüğü.günümün yorgunluğu...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta