takvimlerden bir günüm daha koparılıyor,bir günüm daha ateşe verilip yakılıyor.külleriyle bir günüme daha serpilip bulutların arasından günüme doğuyor,toz olup yaratılmışlığımın toprağına çamur,kuruyup bedenime şekil oluyor bedenimin içine işlenen günümün üzgünlüğü.günümün yorgunluğu...
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta