Takvimden bir yaprak, solup düşerken
Anladım ki heyhât, gün akşam oldu.
Erişip zevâle, güneş batarken
Anladım ki heyhât, gün akşam oldu.
Kuşların çığlığı, eve dönüştür
Gurûbun renkleri, fecre gülüştür
Sükûtum altındır, sözüm gümüştür
Anladım ki heyhât, gün akşam oldu.
Sorarım kendime, binlerce su’âl
Aldığım cevâbı, resmeder tuâl
İstemem gönlümde, olmasın melâl
Anladım ki heyhât, gün akşam oldu.
Sâatler durmuyor, koşarcasına
Zamân sellerinde, coşarcasına
Rüzgârlar misâli, uçarcasına
Anladım ki heyhât, gün akşam oldu.
Bilirim gidenler, dönmez ki geri
Tükenen her nefes, gelmez ki geri
Can gidince çürür, et kemik deri
Anladım ki heyhât, gün akşam oldu.
Vakit nakit derler, kıymet bilmeli
Gönülden elemi, atıp silmeli
Tatlı bir tebessüm, edip gülmeli
Anladım ki heyhât, gün akşam oldu.
Kayıt Tarihi : 18.1.2021 23:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!