Ebedi yalnızlığa, artık yaklaşıyoruz
Takvim yaşı eskidi, dostlar bir bir göçüyor
Bizler de sıradayız, bir gün veda etmeye
Kalan ömrün her günü, bir yıl gibi geçiyor…
Görüşmeler azaldı, çünkü herkes çok yorgun
Bazı dostlar çok hasta, bazı dostlar hep yasta
Bir kahvenin kırk yıllık, hatırı çoktan bitti
Sıcak çorba arama, mutfakta duran tasta…
Bu hüzünlü günlerin, şifası hobilerdir
Bazen şiir ve şarkı, bazen de kitaplardır
Torunları sevmenin, değeri hiç değişmez
Yaşlıyı gençleştiren, aşk dolu bakışlardır…
Bitmeyen neler var ki, şu yalancı dünyada
Ömür bitene kadar, tek dost kalsa razıyız
Aramak ve aranmak kadar güzel şey var mı?
Yeter ki son nefeste, el tutan biri olsun...
3.11.2014
Erol GüngörKayıt Tarihi : 17.7.2016 20:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
