Takvim yapraklarını yırttığım günleri say

Takvim yapraklarını yırttığım günleri say
Say sen gideli saat saat gün gün ay ay

Say ki ne beklemişim yollarını seneler
Ne gün doğdu bahtıma ne gül açtı bahçeler

Dibi görülmez sonsuz bir boşluğa bıraktın
Hayatın baharında neydi bir bakış baktın

Geceler günler dakikalar saat'ler karıştı
Tükenmeyen ızdıraplar ard arda yarıştı

Tükettim be vefasız yoluna ne takvimler
Güz ayında yaprağın döküldüğü ekimler

Ne saat'ler ne günler ne aylar tükettim
Kışlar şakağa kar eken sayılar tükettim

Her bahar gülden önce açardın yaylalarda
Kış olur dökülmezdi gülün beyazdın karda

Güller solarken senin hep güllerin olurdu
Gülücük saçar kanarya dillerin olurdu

Işık verir gözlerin bakışlar çevrilirdi
Zülfüne doladığın yiğitler devrilirdi

Simsiyah kirpikler'in ok olur kaşların yay
Güneş gibi doğardın söner görülmezdi ay

Güller açtın bahar mı? hep sizin yaylalarda
Ak düşürdüğün şimdi saçlarım beyazlarda

Su vermiyor çeşmeler su vermiyor kurudu
Gül açtığında Nar, a yaktığın hayat durdu

Gülşen'im soldu döktü baharında yaprağım
Sazlık idi çöl oldu kurudu şu toprağım

Sorma halimi giydim sen gideli karalar
Issız kuş uçmaz kervan geçmez oldu buralar

Bahtıma bir değişmez tuttun kitabe yazdın
Kara yazdın kalemin beyazdı sen beyazdın

O gün bu gündür önümü göremez oldum
Şu yalan hayatın zevkine eremez oldum

O gidişle dönmedin geri gittin unuttun
Çölde gölge gibiydin göklerde bir buluttun

Ayında yol alırdım ışıktı geceleri
Kışları kılardın bir bahar vardığın yeri

Gün ettim sen gideli hep günümü gün ettim
Yollarına durdum kırk sene ömür tükettim

Taş kesildi yüreğin bağladın zülfüne
Taş insafa gelirken yine duymadın yine

Seneler geçti ışık vermedi pencereler
Her gün daha simsiyah kesildi şu geceler

Ne perdeler açıldı ara verdi geceye
Yokluğunda ne kapım açıldı kimseye

Şiirler yazdım sana acı dolu gam yüklü
Ne acılar çektim daha küçüklü büyüklü

Ufukları süzdüm sonra hep yollara baktım
Kendimi şu dönülmez boşluğa bıraktım,

İlhan Yüksel
Kayıt Tarihi : 9.5.2002 21:06:00