Takvimden bir yaprak düştü
Rüzgar aldı götürdü
Mazinin tozlu raflarına
Ardında hüzün bırakarak
Zamansız mevsimler
Su gibi akan ömürler
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
bir bir eksilde takvim yaşama tutunmak gerek, tebrik
Düşsün yaprakları diye takvim yapıyoruz..
Ne ilginç.. Her kopan, ömürden giden bir gün oysa.. Üstelik 'bir geçse, bir gelse yeni bir gün, ay, yıl' diye beklerken bazen..
Öyle bir an gelecek ki.. 'Zamanı geriye sarabilsek' diye iç geçireceğiz.. Ama mümkün mü?
İçli şiirinizi kutlarım Fikri Bey, Kardeşim.
Bu şiir ile ilgili 42 tane yorum bulunmakta