Duvarda asılı takvime dönüp baktığında
Geçip giden günlerden kalan eskimiş yaprakları bulursun ardında,
Dünlerin mutluluğu canlanır gözünün önünde
Veyahut yaşanan acılar birleşir parça parça
Takvim yaprakları bir bir sararsa da
Arkasındaki hiçbir söz anlam ifade etmez artık,
Tebessümle sineye çekersin kederini
Sonrasında buruşturur atarsın geçmişini.
Bugünlerde hiçbir yaprak sararmaz oldu
Dün ile bugün birleşip seninle olan günlerimizde durdu,
Ne çekip atabiliyorum ne de durup bakabiliyorum
Elim varmıyor,gönlüm ise kabul etmiyor
Dudaklarım imtina ediyor gerçeği söylemekten,
Kabahat tozlu sayfaların değil
Yaşananlar,yaşanacakları yaşatmıyor.
Kayıt Tarihi : 27.11.2021 02:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Mehmet Özbek](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/27/takvim-yapraklari-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!