Bir takvim yaprağı gibi duruyor
Bütün duvarlarda o nisan.
Gözlerini gökyüzü sanırdım o zamanlar
Hiç unutmam.
Lekesiz bir rüzgarın savruluşunda
İkindi vaktine dönüşüyordu zaman.
Bir ağacın gölgesi
Çıldırasıya uzuyordu üstümüzde.
Orada her şey ne kadar maviydi
Bütün acıları aşka çeviriyordu kuşlar
Denizin ve güneşin şölenine
Birer yaprak gibi düşüyordu gözlerimiz
Ki;
Kendimi gözlerine bıraksam çocukluğumdaydım.
-Papatyalar görmüş eğilmiştin
Bir telaşın vardı şaşırmıştın
Kirpiklerin konuşuyordu susmuştun
Ellerini ellerimde unutmuştun-.
Şimdi bir şarap gibi bütün duvarlarda
Bana sarhoşluğu anlatıyor o bahar.
Bütün takvim yapraklarında.
gözlerin hala on altı nisan.
(2014)
Ramazan Samet YılmazKayıt Tarihi : 10.12.2014 12:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)