Takvim-i Ahval Şiiri - Sezgin Arslan

Tarihin sahnesine Oğuz Kağan atıldı
Yirmi dört boy türedi, Üçok-Bozok ayrıldı
Kimi Kingan Dağı’nda, kimi Hazar’a vardı
Yayıldı efsaneler, kulaklara kulaktan
Efsane değil gerçek, anlaşılan yazıttan

Mete’ye kafa tutup Çinli aşınca haddi
Dişine kan değen kurt, dinler mi bendi seddi
Başka nesilde var mı böyle ulusun ceddi
Zafer sesi uğuldar, atılan çavuş oktan
Dünya ordularına ilham veren komutan

Asr-ı saadetten pay, dağıtırken mürşitler
Belli ki uzak şarka yayılmıştı yezitler
Nihayet Türk iline dayanınca tehditler
Yıl yediyüzellibir, aman geldi serhattan
Ümmetle kucaklaşıp, Hakk’a erdik Talas’tan

Asker, köylü, baron, lord; beşyüzbin maceracı
Tarihin görmediği kuvvetle mağrur haçlı
Tanımamıştı henüz şanlı Kılıçaslan’ı
Aklandı Anadolu’m, ilelebet Bizans’tan
İki bin cengaverdi, kefereyi aşırtan

Malazgirt ovasında sardı kuyruk acısı
Vatikan’ı titretti İstanbul kuşatması
İnledi nal sesiyle Viyana’nın kapısı
Atandan bir iz bulursun, bastığın yerde yatan
Atilla’nın ordusu, geçmişti bu bataktan

“Çanakkale Savaşı” diye geçmiş tarihe
Savaş demek hıyanet o kutlu Mehmetçiğe
Anlatılmaz ki sözle yazılmaz ki kalemle
Şimşekler arasında güneş doğdu ufuktan
Yedi düvele karşı yazılmış ulu destan

Fransız’ı pes etmiş İngiliz’i çaresiz
İzmir kıyılarında Yunan’ı kapmış deniz
Eğilmedi başımız çökmedi dizlerimiz
Sakarya, Dumlupınar… Türk geçerken sırattan
Ermeni, rum, musevi, yararlanmış fırsattan

Trablus’ta vuruldum, can bıraktım Yemen’de
Kırım, Bosna, Kosova ecnebinin elinde
Kör idi beşeriyet Balkan mezaliminde
Hükmedip üç kıtaya kopsak da ana yurttan
Yüreğim Kerkük’tedir, özüm Doğu Türkistan

Mahremime değince Makaryos’un itleri
Uğurladık Ayşe’yi gelmişti tatil vakti
Kim demiş öksüz diye Selim’in emaneti
Çeyrek asır geçmeden Kore’deki necattan
Yükselmişti yangınlar yavru diyar Kıbrıs’tan

Etek giyen namertler bilmez savaş hukuku
Kalleşlik mayasında bırakır mı huyunu
Alayı öğrenecek Türk’ün kim olduğunu
Süer olarak doğan çekinir mi hayduttan
Sefa gelmiş şehadet nasip ise Allah’tan

Utancı kaydetmişti yorgun takvim-i ahval
Zorbanın yasasıydı yapılan her ihtilal
Ayağa kalktı millet: Ölüm yahut istiklal!
Dağılmamışken bulut yirmisekiz şubattan
Sıcak temmuz akşamı irin aktı ocaktan

Mevz-u bahis vatansa teferruat gerisi
Dört bir koldan savunur Türk’ü, Laz’ı, Çerkez’i
Neresinde cihanın böyle bayrak sevgisi
Kaçkar’da ayaz olsa sıcak vurur Toros’tan
Can yansa Edirne’de ağıt yükselir Kars’tan

And olsun sonsuza dek bitmeyecek bu dava
Alperenlikle yanar içimdeki kor sevda
La ilahe illallah dilimdeki son nida
Bin defa can veririz sahipsiz değil vatan
Gerekirse yazarız tarihi yeni baştan