cennette,
örtünmek yoktu...
adem çıplaktı,
hava çıplaktı,
cennetin örtüsü
sadece takvaydı...
ne zaman ki
insan şeytana kandı
çıplaklığın farkına vardı
işi yapraklara kaldı...
şimdi
öyle bir zamana geldik ki,
insanoğlu,
tüm çirkinliklerini örter oldu
lakin takva da
yapraklar da ortada kaldı...
Fikret Turhan-Yalova,
11.04.2015
Kayıt Tarihi : 11.4.2015 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!