Takva Şiiri - Mustafa Yaralı

Daldan dala uçar şu gönül kuşum,
Ne arar, ne ister danışamadım.
Kavgada nakavtım, güreşte tuşum,
Nefsimle küs oldum, barışamadım.

İdrakim gafletle her dem uyurdu,
Bir mürşide gittim Hakkı duyurdu,
O, zikri azamı ferman buyurdu,
Aldığım derslere çalışamadım.

Güllerinden koku deremeyince,
O ilmin hakkını veremeyince,
Ahlakı Resülü göremeyince,
Kali sevdim, hale alışamadım.

Açılıp kapandı binlerce perde,
Cennetler içinde düşmüşüm derde,
Tuba ağacının dalları yerde,
Gölgesiyle bile sarışamadım.

Neden talip oldum ben zor güçlere,
Dışlarım müdahil oludu içlere,
Güç bela olsa da vardım üçlere,
Kırkların içine karışamadım.

Bir adım attım ki kaçılmaz oldu,
Yediler kapısı saçılmaz oldu,
Hakkın hazinesi saçılmaz oldu,
Mülkün malikiyle tanışamadım.

Kader suvarisi ardımdan itti,
Yollarım durmadan yokuşa gitti,
Yaralıyım artık mecalim bitti,
Nihayet takvada yarışamadım.

28.08.2012...Mustafa Yaralı